ရြက္ပုန္းသီးပုရပိုက္ျမိဳ႔..(သို႔မဟုတ္)....

သမိုင္းအရဆိုပါေတာ့ ကေလးျမိဳ႔ကေမွာ္ဆရာေတြမထြက္ဘူး
(ေဆာင္းရာသီကိုေတာ္လွန္ဖို႔ေခါင္ရည္တစ္ခြက္နဲ႔
အိမ္ထဲမွာေကြးေနၾကသလား)
ျမိဳ႔တည္သကၠရာဇ္(၃၂၈)ကေတာ့ေမွာ္ဆန္တယ္
အခုလိုေဆာင္းဆို
အိေျႏၵ-ေနရဥၥရာရဲ့ျမ၀တီစံဆိုင္ေရွ႕မွာ
ေမွာ္၀င္အကၡရာမ်ား
စာေပသေဘာတရားေတြနဲ႔ စားေတာ္တိုက္
လျပည့္ညေတာင္ လန္႔ဖ်ပ္ေမွာင္မိုက္သြားတတ္ေသး(ဟိုတုန္းက)
ကၽြန္ေတာ္တို့ဆိုတာကေလးျမိဳ႕ရဲ့ေမွာ္၀င္သစ္ေစ့ေတြ
ေတာင္ကေနေျမာက္ကိုလားတဲ့ေျပာင္းျပန္သိုင္းသမားျမစ္သာနံေဘး
စုမိေဆာင္းမိအလင္းမွ်င္ခ်င္းေပါင္းျပီးရသအေညွာက္ေတြျပိဳင္တူေပါက္ၾက
နွလုံးေသြးရဲ့ေတာက္ေခါက္သံ
၀တၳဳကဗ်ာသီခ်င္းေတြေရးၾကတယ္
ျမိဳ႕ကြက္ကသိပ္မထူထပ္ေပမယ့္ခံစားမွဳအေရထူထူနဲ႕
စာအုပ္ထူထူၾကီးေတြကိုၾကိဳက္ၾကတယ္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမိဳ႔ကဧည့္သည္လာရင္သီခ်င္းဆိုတဲ့ျမိဳ႔
ေတာင္ကဖီလာ..ျမစ္ကေျပာင္းျပန္...လူေတြက ကန္႔လန္႕.....တဲ့
မနာလိုလို႔ေျပာၾကတာ..အဲသလို
ပစိပစပ္ အျပံဳးတစ္စုံဆို
ပိဋကတ္သုံးပုံနဲ႔ထုထည္႕လိုက္ရမွာ ၀န္မေလးတဲ့ျမိဳ႔
အခ်ိန္ကိုတန္ဖိုးထားခ်က္ေတာ့
အိပ္မက္ေတာင္မွလိုရင္းတိုရွင္းမက္တဲ့ျမိဳ႕
ကၽြန္ေတာ္တို႕ျမိဳ႕.....
ကေလးျမဳိ႕.....ကေလးျမိဳ႕....ကေလးျမိဳ႕
ခ်င္းေတာင္တန္းကိုလြယ္အိတ္လုပ္
ဇလပ္ပြင့္တစ္ဆုပ္ၾကီးရငင္သားကိုရဲရဲခြဲ
ခ်ယ္ရီထင္းရွဴးရနံ႕သယံဇာတအားလုံး အက်ၤီခ်ဳပ္၀တ္ထားတဲ့ျမိဳ႕
ဆရာမ ဂ်ဴးရဲ့..တိမ္နဲ႕ခ်ည္တဲ့ၾကိဳး..လူလားေျမာက္သြားခဲ့တဲ့ျမိဳ႕
ျမိဳ႕လယ္ေခါင္မွာေလယာဥ္ကြင္းရွိတဲ့ျမိဳ႕
ေမခ....မလိချမစ္ဆုံကိုမျမင္ဖူးေပမယ့္
ျမစ္သာ-ေနရဥၥရာ-ျမစ္သာ-ခ်င္းတြင္းဆုံစည္းရာေတြကို
တစ္ေနကုန္ထိုင္ျပီးတစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနတတ္တဲ့ျမိဳ႕..ခင္ဗ်ားတို႔လိုပဲ
ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ...
ဇာတိရနံ႕ထုံထားတဲ့ ကိုယ္ပိုင္အိပ္ရာ၀င္ပုံျပင္ေလးေတြရွိပါတယ္
ခ်င္းေတာင္ေပၚကေနေစ်းကြက္ျမင္းစီးထြက္လာတဲ့
သစ္ေတာ္သီးေလးတစ္လုံးေလာက္
ခ်ိဳျမိန္မွဳေတြေစာက္မနက္ခဲ့ဘူး
သမိုင္းအရဆိုပါေတာ့..
ဇာတိျမိဳ႕ဖြဲ႔ကဗ်ာဟာ
ရြက္ပုန္းသီးပုရပိုက္ဆန္ေနတယ္......။ ။


ေအာင္မွဴးေ၀

စိတ္ကူးခ်ိဳခ်ိဳအနုပညာ..ျမိဳ့ေတြ၊ရြာေတြ၊ကဗ်ာေတြစာအုပ္မွ ကူးယူတင္ျပသည္။

ဆက္လက္ဖတ္လိုလွ်င္ ....>>

ျပန္သိမ္းေပးပါ ....>>