Atom Feed (xml)
စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ကေလးၿမိဳ႕တြင္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြအတြက္ သံေခါင္စာရင္းမ်ား စတင္ ေကာက္ယူေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ေအာင္သစၥာ ရပ္ကြက္တြင္ လည္း အိမ္ေထာင္စု စာရင္းမ်ား ေကာက္ယူရာ ဆႏၵမဲေပးသူမ်ား ၏ စာရင္းျပဳလုပ္ရန္အတြက္ တအိမ္ေထာင္လွ်င္ သံုးရာ က်ပ္ကိုပါ ေကာက္ယူခဲ့ပါေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။
Tuesday, January 26, 2010
Monday, January 25, 2010
စာေပေဟာေျပာပြဲ
ကေလးၿမိဳ႕ ေနသာစာၾကည့္တိုက္ တစ္ႏွစ္ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ စာေရးဆရာ ဆူဒိုနင္ (ခ) အတၱေက်ာ္၊ ညီေစမင္း တို႔မွ ဇန္န၀ါရီလ ၂၅/၂၆ ရက္ေန႔ ညမ်ားတြင္ ေနသာ စာၾကည့္တိုက္ ေရွ႕ ဗိုယ္ခ်ဳပ္လမ္းေပၚတြင္ ေဟာေျပာမည္ဟု သိရွိရပါသည္။
3 Star Shows
ကေလးၿမိဳ႕ ေအာင္မဂၤလာဇတ္ရံုႀကီးတြင္ ဇန္န၀ါရီလ ၂၂/၂၃ ရက္ေန႔ ညမ်ားတြင္ ခင္ေမာင္တိုး၊ ေဇာ္ပိုင္၊ ျဖဴျဖဴေက်ာ္သိန္း၊ တို႕မွ သီဆို ေဖ်ာ္ေျဖခဲ့ၾကပါသည္။ တစ္ဦးလွ်င္ ၀င္ေၾကး ၄၀၀၀ိ/- က်ပ္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။
Tuesday, January 19, 2010
ေန႔သစ္
ေရးသူ ေမာင္ကိုေမာင္(ကေလး)
တံစိုးလက္ေဆာင္တိုင္းမွာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ပါ မပါ ဆိုတာ
ေျခရာခံ ေကာက္မၾကည့္ခ်င္ဘူး …..။
၀င္ကစြပ္ေကာင္ေတြလို
အငွားခႏၶာမေျမွာင္ဘူး
ပိုးစုန္းၾကဴးေလးေတြရဲ႕
လင္းဖြဲ႕မႈမ်ိဳးလို
ဘယ္အလင္းတန္းက စုပ္မယူဘူး
ကိုယ့္အလင္းနဲ႔ ကိုယ္ …..။
ဘ၀ရဲ႕ တို႔ခတ္မႈမွာ
အရွိဳးရာေတြ အထပ္ထပ္
က်ပ္ညပ္ေနတဲ့ ခရီးရွည္ထဲ
ယီးေလးတြဲခိုရင္း
ေျခတစ္ကြက္စာ နင္းလို႔
လိုက္ခဲ့ရေပါင္းလည္းမ်ားၿပီ ….။
ဘီလ္ဂိတ္ေလာက္ မခ်မ္းသာရင္ေနပါေစ
ေန႔သစ္ေတြကိုေတာ့
ခ်ိဳၿမိန္စြာစားသံုးခ်င္ခဲ့
ဒါေပမယ့္ ဘ၀က
ဆရာ ေအာင္သင္းေျပာသလို
လိုခ်င္တာ တစ္ခုအတြက္
မလိုခ်င္တာေတြပါတြဲယူမွ ရမယ္တဲ့ ….။
ေႏြးေထြးမႈအတိနဲ႔ၿပီးတဲ့
လႊမ္းၿခံဳမယ့္မနက္ကိုႀကိဳလင့္
အခြင့္ေတာ့ မသာနိဳင္ေသးဘူး
ရြာသြန္းမိုးက
မၿပီးနိဳင္ မစီးနိဳင္
ဟီးထိုင္ငိုေၾကြးေနေတာ့ရဲ႕ ….။
ေမာင္ကိုေမာင္(ကေလး)
၂၀၁၀ ခုႏွစ္၊ဇန္န၀ါရီလထုတ္ ဖက္ရွင္မဂၢဇင္းမွ ကူးယူေဖၚျပသည္။
Saturday, January 16, 2010
ေနၾကတ္ျခင္း
ကေလးၿမိဳ႕တြင္ ၁၅-၁-၂၀၁၀ ရက္ေန႔ ၁၃း၀၀ နာရီမွ ၁၅း၀၀ နာရီထိ ေနၾကတ္ခဲ့ပါသည္။ ကေလးၿမိဳ႕တြင္ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ကလည္း ေနၾကတ္မႈ ျဖစ္ခဲ့ဘူးပါသည္။
ဓါတ္ပံုမ်ားကို ဒီမွာ ၾကည့္နိဳင္ပါတယ္ ။
Sunday, January 10, 2010
မီးေလာင္မႈျဖစ္ပြား
စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ကေလးၿမိဳ႕၊ပင္လံုရပ္ကြက္ ခ်င္းျပည္နယ္ သစ္ထုတ္ေရး ရံုး၀န္းအနီးတြင္ (10-1-2010) ရက္ေန႔ မနက္ ၁၁ နာရီခန္႔တြင္ မီးေလာင္မႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ ပါသည္။ ေနအိမ္တစ္လံုး ေလာင္ကၽြမ္းသြားေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။
Saturday, January 9, 2010
မေဟာင္းႏြမ္းခဲ့ေသာ အိပ္မက္မ်ား
ရြက္၀ါေတြ ေျမခလို ေလညွင္းသြဲ႕သြဲ႕ ညေနခင္းေတြ ကိုယ္လြမ္းမိတယ္။ ေနလံုးႀကီးက အေနာက္ ဖက္ ေတာင္တန္းႀကီးေပၚ ေမးတင္ လုလု။ သတိရေသး ရဲ႕လား လင္းျမေ၀..။ အခ်ိန္ေတြ က အကုန္ျမန္လိုက္တာ။ ကိုယ္စိတ္မွာေတာ့ မေန႔ တေန႔ကလိုပဲ ထင္မိတယ္။ ၿမိဳ႕အထြက္ လမ္းကေလးရဲ႕ ေဘးမွာ ေနၾကာ ပန္းေတြကလည္း စီရီရီ ပြင့္လို႔။ တို႔ႏွစ္ေယာက္ အုတ္ခံုေလးေပၚ ထိုင္ၿပီး ေျပာခဲ့တဲ့ စကားေလးေတြ သတိရတယ္ လင္းျမေ၀ ရယ္..။
ကိုယ္က သတိမဲ့ ေပါ့ပ်က္ပ်က္ ေနတတ္ခဲ့သူ။ သတိတရနဲ႕ အမွတ္ထားလိုက္မိေတာ့ ကိုယ့္ရင္ ထဲမွာ ေရာက္ေနနွင့္ၿပီ။ ကိိုယ့္ထက္ ငယ္ေတာ့ ညီမေလး တစ္ေယာက္လို သံေယာဇဥ္ ရွိတာ လို႔ ေတြးထင္ထားမိတာ..။ ေ၀းေနလို႔ လြမ္းတတ္တဲ့ အခါက်မွ ကိုယ္ခ်စ္မိေနၿပီ ဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္ လင္းျမေ၀။ ကိုယ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ကို သံေယာဇဥ္ေတြ တိုးၿပီး တည္ေဆာက္ဖို႔ ကိုယ္အရမ္း အခက္ေတြ႔တယ္။ သီခ်င္းနဲ႔ တီးလံုး မကိုက္သလို key ေတြက ခဏခဏ ေခ်ာ္လို႔။ အဆီအေငါ မတည့္တဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ ေနာက္ျပန္ လွည့္ခဲ့ရတဲ့ ေန႔ေတြလည္း မနည္းဘူး လင္းျမေ၀ … မင္း မသိခဲ့ဘူးေနာ္..။
ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ စေတြ႔ဆံုခ်ိန္က ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုေတာင္ ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ…။ မွတ္မိေသးရဲ႕လား လင္းျမေ၀..။ ငယ္ဘ၀က ဟားစရာ ေလးေလ။ မင္းေလးက မာလကာသီး စားခ်င္တယ္ဆိုၿပီး ကိုယ့္ကို ဂ်ီက်လို႔ မလာကာ ပင္ေပၚ တက္ေကာက္ေပးတာေလ။ အဆင္းမွာ ပုဆိုး ခ်ိတ္ၿပီး က်န္ေနလို႔ ကိုယ္မ်က္ႏွာႀကီး ထားစရာ ေနရာ မရွိ ျဖစ္ေနတာကို မင္းက မ်က္စိမိွတ္ေအာင္ ရယ္ေနခဲ့တာေလ..။ တစ္ခုရွိေသးတယ္ လင္းျမေ၀ …။ မင့္ရဲ႕ စက္ဘီး ေသးေသးေလးကို ကိုယ္ ယူ စီးလို႔ ဆိုၿပီး လိုက္ရိုက္ေတာ့ ပန္းသီး တစ္လံုးေကၽြးၿပီး ေခ်ာ့ခဲ့ရတာေလ ..။
ၿပီးခဲ့တဲ့ အတိတ္ေတြက ရယ္ေမာ လြမ္းဆြတ္ စရာေတြ အျပည့္နဲ႔ေပါ့ ။ ေႏြဦး ရဲ႕ ညေတြမွာ ခေရပန္းေတြ အတူ ေကာက္တုန္းက စိတ္ကူးေတြနဲ႔ တိုးတိတ္စြာ ၾကည္နဴးလို႔။ မင့္ေတာ့ သိခဲ့လိမ္မယ္ မထင္ဘူး။ ကိုယ့္ရဲ႕လက္မွာ ထိရွခဲ့ေတာ့ စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႔ ေဆးထဲ့ေပးရင္း `` ဒီေလာက္ နေမာ္နမဲ့ နိုင္ရမလား ´´ ဆိုၿပီး ဆူခဲ့တာေလ..။ ခုထိ အမွတ္ရတယ္ လင္းျမေ၀..။
မ်က္ႏွာႀကီး စူပုတ္ၿပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ေကာင္မေလးနဲ႔ အထင္လြဲလို႔ မနည္းႀကီး ေျဖရွင္းရ တာေလ..။ ဟုတ္တယ္လို႔ မ်ား ေျပာခဲ့ရင္ တစ္ခါတည္း သတ္ျပစ္လိုက္မွာလား လင္းျမေ၀..။
ဟို… အေ၀းႀကီးမွာ ပညာ သြားသင္တုန္းက တယ္လီဖုန္းေလး ထဲက မင့္ အသံေလး ၾကားရင္ပဲ ကိုယ့္ အလြမ္းေတြ တစ္၀က္ေလာက္ ေျပေပ်ာက္ သြားသလိုပဲ။ ျပန္လာတဲ့ ရက္ေတြမွာ မ်က္ႏွာ တည္ႀကီးနဲ႔ စိုက္စိုက္ႀကီး ၾကည့္ေနတဲ့ အခ်ိန္ဆို ကိုယ္မေနတတ္ဘူး လင္းျမေ၀ ..။ တို႔ႏွစ္ယာက္ အိမ္ေရွ႕ ခံုေလး ေပၚမွာထိုင္ၿပီး ကိုယ္ ၀တၳဴတို တစ္ပုဒ္ ဖတ္ျပေတာ့ ၿငိမ္သက္စြာ နားေထာင္လို႔ ။ဒီအခ်ိန္ ေလးေတြ ျပန္လိုခ်င္တယ္ ..။ ကိုယ္တို႔ တစ္ေတြ ထမင္း အတူစားခ်ိန္ ဟင္းဖတ္ေလးေတြ ခပ္ၿပီး ထည့္ေပးေတာ့ (စိတ္ထဲမွေတာ့ အိမ္ရွင္မ ေကာင္း တစ္ေယာက္) ၾကည္နဴးစိတ္ေတြနဲ႔ ငရုပ္သီးေတာင္ မစပ္ဘူး ထင္တဲ့ေကာင္ပါ။
ကြမ္းေပါင္း ထုပ္ေတြ ကိုယ္စားလို႔ စိတ္ေကာက္ၿပီး တက္အိပ္ေနတာ ၾကံဳခဲ့ရတာ လည္း မင့္ အသိဆံုးပါ လင္းျမေ၀ .. ။ ကိုယ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္က မ်က္၀န္းခ်င္းပဲ စကားေျပာ ၾကရတဲ့ သူေတြပါ။ ရင္ဘတ္ထဲက အေၾကာင္းေတြကို သီခ်င္းေလးေတြနဲ႔ ဖြင့္ေျပာ ၾကရတာေလ .. ။ မင့္ အနားက သူေတြကို ဘီလူးေတြ ဂုမၻန္ေတြ ယကၡေတြ လို႔ ကိုယ္ မေျပာ ခ်င္ပါဘူး။ ရိုးသားတဲ့ ညီမေလးေရ ျဖဴစင္ျခင္းေတြနဲ႔ ကိုယ့္ဘ၀ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ဟာ မင့္ပါ လင္းျမေ၀ ..။
ၿမိဳ႕ အထြက္က အေၾကာ္ဆိုင္ေလးက စခဲ့တဲ့ တို႔ႏွစ္ေယာက္ အျဖစ္အပ်က္ေလ။ မွတ္မိေသး လား လင္းျမေ၀.. ။ မင့္က မင္းသူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ႔ တစ္၀ိုင္းေလ။ ကိုယ္က ေကာင္မေလး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ တစ္၀ိုင္းေလ ..။ အဲ့ဒီမွာ ႏႈတ္မဆက္လို႕ ဆိုၿပီး တစ္လေလာက္ စိတ္ဆိုးၿပီး စကား မေျပာပဲ ေနခဲ့ တာေလ … ။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္တုန္းက ကိုယ့္စိတ္ေတြ ေနမခ်ိ ထိုင္မသာ ဗေလာင္ဆူ ပူတဲ့ စိတ္ေတြနဲ႔ ႏြမ္းလွ်ခဲ့တယ္။ သႀကၤန္မွာ ေရေလာင္းမယ္ ဆိုေတာ့ `` က်မက ဥပုဒ္ ရတယ္´´ ဆိုၿပီး ေရွာင္ေျပး သြားတာေလ..။ ကိုယ့္ ရဲ႕ အေၾကြး စာရင္းထဲမွာ မွတ္ထားတယ္ လင္းျမေ၀ …။
တို႕ တေတြ ၿမိဳ႕ အထြက္က ဘုရားကို သြားခဲ့ၾကတုန္းက အရမ္းေပ်ာ္ ခဲ့ၾကတယ္ေလ..။ အျပန္မွာ မိုးေတြရြာလို႔ မိုးေရေတြ စိုေနခဲ့ေတာ့ ေနမေကာင္း ျဖစ္မွာကို စိုးရိမ္ျခင္း စိတ္ေတြနဲ႔ ။
မိုးခို ရင္းနဲ႔ အခ်ိန္ေတြ ကုန္လာေတာ့ အိမ္ အျပန္ ေနာက္က်မွာကို ပူပန္ေနတဲ့ ညီမေလး ကို ၾကည့္ရင္း အၿငိဳးနဲ႔ ရြာတဲ့ မိုးကို အျပစ္ပဲ တင္ခ်င္ေနမိေတာ့တယ္…။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ တုတ္ တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ မေစာင့္ေပမယ့္လည္း မၾကည္လင္တဲ့ ဆႏၵနဲ႔ မ်က္ႏွာေတြ ေၾကာင့္ ကိုယ္ သနားမိတယ္ လင္းျမေ၀ .. ။ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ တရား၀င္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ဖို႔ လိုအပ္ေနၿပီ လင္းျမေ၀ ။
ဟို … အေ၀း တစ္ေနရာမွာ မင့္ေရာက္ေနတုန္း ကိုယ္တို႔ တစ္ေတြ လာခဲ့ၾကေတာ့ ေပ်ာ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ဆီးႀကိဳလို႕ ကိုယ္စိတ္မွာ အံ့ၾသမႈေတြနဲ႔ ပင္ပန္းျခင္းဆိုတာေတြ ပယ္ေပ်ာက္လို႔ ႏွင္းဖြဲတဲ့ ေဆာင္းရာသီ ႏွင့္အတူ ေအးျမေစခဲ့တယ္ လင္းျမေ၀..။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္ခဏေလး ဟာ တို႔ဘ၀အတြက္ အေရးပါခဲ့ လိမ့္မယ္လို႔ ေတြးထင္မထားမိခဲ့ဘူး လင္းျမေ၀ ..။ အခ်ိန္တန္လို႔ လာရာလမ္းကို ျပန္ရမယ္ဆိုေတာ့လည္း ညိဳ႕မိႈင္းေနတဲ့ မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ လက္ျပ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ တာကို ကိုယ္မေမ့ဘူး …။ အရိုးကြဲမတတ္ ေအးခဲတဲ့ ေတာင္ေပၚေဆာင္းဟာ လြမ္းဆြတ္ျခင္း ထုထည္ေတြကို ႏွင္းမိုးေတြ အျဖစ္ ရြာခ် ေလသလားလို႔ ထင္မိခဲ့တယ္ လင္းျမေ၀ …။
Online ေပၚမွာ Chatting ထိုးတဲ့ အေၾကာင္းေတြ ေျပာေတာ့ ကိုယ့္ကို သံသယ မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ ၾကည့္ခဲ့တာကိုလည္း မွတ္မိတယ္ ။ Online ေပၚမွာ ရည္းစားထားတယ္ထင္ၿပီး စိတ္ေကာက္ေနတာလား လင္းျမေ၀ ...။ ကိုယ္အဲ့ဒီလို မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး ။ မင့္ေလးရဲ႕ပံုကို ကိုယ့္ရဲ႕ Chatting Box ေပၚမွာ တင္ထားၿပီးေတာ့ ကိုယ္က ဇာတ္လမ္းကို ပိတ္ထားတဲ့သူပါ ။
ကိုယ့္ကို ယံုၾကည္လိုက္စမ္းပါ လင္းျမေ၀ …။
အခုေတာ့ လင္းျမေ၀ …။ ကိုယ့္ရဲ႕ အလြမ္းေတြ ေျပေပ်ာက္ဖို႔အတြက္ ဓါတ္ပံု ေလး တစ္ပံုသာ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရွိေသးတဲ့ဘ၀ ကို စိတ္ပ်က္မိတယ္ ..။ ဘယ္အခ်ိန္မွ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရမွာလဲ လင္းျမေ၀ ..။ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ နီးရဖို႔ အတားအဆီးေတြ ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး စိတ္ကူးထဲက အိပ္မက္ေတြ လက္ေတြ႕ျဖစ္ဖို႔ အေရာက္လာခဲ့ပါ လင္းျမေ၀ … ။ ကိုယ့္ရင္ခြင္ဟာ မင့္အတြက္ အသင့္ျဖစ္ေနၿပီ ႀကိဳေနမယ္ လင္းျမေ၀ …။ အေစာဆံု ေရာက္ေအာင္လာခဲ့ပါ။
ဇမင္းခက္
(08.01.2010; 23:30; FRI;)
(ခ်စ္ေသာညီမေလး တစ္ေယာက္အတြက္)
ကိုယ္က သတိမဲ့ ေပါ့ပ်က္ပ်က္ ေနတတ္ခဲ့သူ။ သတိတရနဲ႕ အမွတ္ထားလိုက္မိေတာ့ ကိုယ့္ရင္ ထဲမွာ ေရာက္ေနနွင့္ၿပီ။ ကိိုယ့္ထက္ ငယ္ေတာ့ ညီမေလး တစ္ေယာက္လို သံေယာဇဥ္ ရွိတာ လို႔ ေတြးထင္ထားမိတာ..။ ေ၀းေနလို႔ လြမ္းတတ္တဲ့ အခါက်မွ ကိုယ္ခ်စ္မိေနၿပီ ဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္ လင္းျမေ၀။ ကိုယ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ကို သံေယာဇဥ္ေတြ တိုးၿပီး တည္ေဆာက္ဖို႔ ကိုယ္အရမ္း အခက္ေတြ႔တယ္။ သီခ်င္းနဲ႔ တီးလံုး မကိုက္သလို key ေတြက ခဏခဏ ေခ်ာ္လို႔။ အဆီအေငါ မတည့္တဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ ေနာက္ျပန္ လွည့္ခဲ့ရတဲ့ ေန႔ေတြလည္း မနည္းဘူး လင္းျမေ၀ … မင္း မသိခဲ့ဘူးေနာ္..။
ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ စေတြ႔ဆံုခ်ိန္က ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုေတာင္ ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ…။ မွတ္မိေသးရဲ႕လား လင္းျမေ၀..။ ငယ္ဘ၀က ဟားစရာ ေလးေလ။ မင္းေလးက မာလကာသီး စားခ်င္တယ္ဆိုၿပီး ကိုယ့္ကို ဂ်ီက်လို႔ မလာကာ ပင္ေပၚ တက္ေကာက္ေပးတာေလ။ အဆင္းမွာ ပုဆိုး ခ်ိတ္ၿပီး က်န္ေနလို႔ ကိုယ္မ်က္ႏွာႀကီး ထားစရာ ေနရာ မရွိ ျဖစ္ေနတာကို မင္းက မ်က္စိမိွတ္ေအာင္ ရယ္ေနခဲ့တာေလ..။ တစ္ခုရွိေသးတယ္ လင္းျမေ၀ …။ မင့္ရဲ႕ စက္ဘီး ေသးေသးေလးကို ကိုယ္ ယူ စီးလို႔ ဆိုၿပီး လိုက္ရိုက္ေတာ့ ပန္းသီး တစ္လံုးေကၽြးၿပီး ေခ်ာ့ခဲ့ရတာေလ ..။
ၿပီးခဲ့တဲ့ အတိတ္ေတြက ရယ္ေမာ လြမ္းဆြတ္ စရာေတြ အျပည့္နဲ႔ေပါ့ ။ ေႏြဦး ရဲ႕ ညေတြမွာ ခေရပန္းေတြ အတူ ေကာက္တုန္းက စိတ္ကူးေတြနဲ႔ တိုးတိတ္စြာ ၾကည္နဴးလို႔။ မင့္ေတာ့ သိခဲ့လိမ္မယ္ မထင္ဘူး။ ကိုယ့္ရဲ႕လက္မွာ ထိရွခဲ့ေတာ့ စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႔ ေဆးထဲ့ေပးရင္း `` ဒီေလာက္ နေမာ္နမဲ့ နိုင္ရမလား ´´ ဆိုၿပီး ဆူခဲ့တာေလ..။ ခုထိ အမွတ္ရတယ္ လင္းျမေ၀..။
မ်က္ႏွာႀကီး စူပုတ္ၿပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ေကာင္မေလးနဲ႔ အထင္လြဲလို႔ မနည္းႀကီး ေျဖရွင္းရ တာေလ..။ ဟုတ္တယ္လို႔ မ်ား ေျပာခဲ့ရင္ တစ္ခါတည္း သတ္ျပစ္လိုက္မွာလား လင္းျမေ၀..။
ဟို… အေ၀းႀကီးမွာ ပညာ သြားသင္တုန္းက တယ္လီဖုန္းေလး ထဲက မင့္ အသံေလး ၾကားရင္ပဲ ကိုယ့္ အလြမ္းေတြ တစ္၀က္ေလာက္ ေျပေပ်ာက္ သြားသလိုပဲ။ ျပန္လာတဲ့ ရက္ေတြမွာ မ်က္ႏွာ တည္ႀကီးနဲ႔ စိုက္စိုက္ႀကီး ၾကည့္ေနတဲ့ အခ်ိန္ဆို ကိုယ္မေနတတ္ဘူး လင္းျမေ၀ ..။ တို႔ႏွစ္ယာက္ အိမ္ေရွ႕ ခံုေလး ေပၚမွာထိုင္ၿပီး ကိုယ္ ၀တၳဴတို တစ္ပုဒ္ ဖတ္ျပေတာ့ ၿငိမ္သက္စြာ နားေထာင္လို႔ ။ဒီအခ်ိန္ ေလးေတြ ျပန္လိုခ်င္တယ္ ..။ ကိုယ္တို႔ တစ္ေတြ ထမင္း အတူစားခ်ိန္ ဟင္းဖတ္ေလးေတြ ခပ္ၿပီး ထည့္ေပးေတာ့ (စိတ္ထဲမွေတာ့ အိမ္ရွင္မ ေကာင္း တစ္ေယာက္) ၾကည္နဴးစိတ္ေတြနဲ႔ ငရုပ္သီးေတာင္ မစပ္ဘူး ထင္တဲ့ေကာင္ပါ။
ကြမ္းေပါင္း ထုပ္ေတြ ကိုယ္စားလို႔ စိတ္ေကာက္ၿပီး တက္အိပ္ေနတာ ၾကံဳခဲ့ရတာ လည္း မင့္ အသိဆံုးပါ လင္းျမေ၀ .. ။ ကိုယ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္က မ်က္၀န္းခ်င္းပဲ စကားေျပာ ၾကရတဲ့ သူေတြပါ။ ရင္ဘတ္ထဲက အေၾကာင္းေတြကို သီခ်င္းေလးေတြနဲ႔ ဖြင့္ေျပာ ၾကရတာေလ .. ။ မင့္ အနားက သူေတြကို ဘီလူးေတြ ဂုမၻန္ေတြ ယကၡေတြ လို႔ ကိုယ္ မေျပာ ခ်င္ပါဘူး။ ရိုးသားတဲ့ ညီမေလးေရ ျဖဴစင္ျခင္းေတြနဲ႔ ကိုယ့္ဘ၀ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ဟာ မင့္ပါ လင္းျမေ၀ ..။
ၿမိဳ႕ အထြက္က အေၾကာ္ဆိုင္ေလးက စခဲ့တဲ့ တို႔ႏွစ္ေယာက္ အျဖစ္အပ်က္ေလ။ မွတ္မိေသး လား လင္းျမေ၀.. ။ မင့္က မင္းသူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ႔ တစ္၀ိုင္းေလ။ ကိုယ္က ေကာင္မေလး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ တစ္၀ိုင္းေလ ..။ အဲ့ဒီမွာ ႏႈတ္မဆက္လို႕ ဆိုၿပီး တစ္လေလာက္ စိတ္ဆိုးၿပီး စကား မေျပာပဲ ေနခဲ့ တာေလ … ။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္တုန္းက ကိုယ့္စိတ္ေတြ ေနမခ်ိ ထိုင္မသာ ဗေလာင္ဆူ ပူတဲ့ စိတ္ေတြနဲ႔ ႏြမ္းလွ်ခဲ့တယ္။ သႀကၤန္မွာ ေရေလာင္းမယ္ ဆိုေတာ့ `` က်မက ဥပုဒ္ ရတယ္´´ ဆိုၿပီး ေရွာင္ေျပး သြားတာေလ..။ ကိုယ့္ ရဲ႕ အေၾကြး စာရင္းထဲမွာ မွတ္ထားတယ္ လင္းျမေ၀ …။
တို႕ တေတြ ၿမိဳ႕ အထြက္က ဘုရားကို သြားခဲ့ၾကတုန္းက အရမ္းေပ်ာ္ ခဲ့ၾကတယ္ေလ..။ အျပန္မွာ မိုးေတြရြာလို႔ မိုးေရေတြ စိုေနခဲ့ေတာ့ ေနမေကာင္း ျဖစ္မွာကို စိုးရိမ္ျခင္း စိတ္ေတြနဲ႔ ။
မိုးခို ရင္းနဲ႔ အခ်ိန္ေတြ ကုန္လာေတာ့ အိမ္ အျပန္ ေနာက္က်မွာကို ပူပန္ေနတဲ့ ညီမေလး ကို ၾကည့္ရင္း အၿငိဳးနဲ႔ ရြာတဲ့ မိုးကို အျပစ္ပဲ တင္ခ်င္ေနမိေတာ့တယ္…။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ တုတ္ တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ မေစာင့္ေပမယ့္လည္း မၾကည္လင္တဲ့ ဆႏၵနဲ႔ မ်က္ႏွာေတြ ေၾကာင့္ ကိုယ္ သနားမိတယ္ လင္းျမေ၀ .. ။ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ တရား၀င္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ဖို႔ လိုအပ္ေနၿပီ လင္းျမေ၀ ။
ဟို … အေ၀း တစ္ေနရာမွာ မင့္ေရာက္ေနတုန္း ကိုယ္တို႔ တစ္ေတြ လာခဲ့ၾကေတာ့ ေပ်ာ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ဆီးႀကိဳလို႕ ကိုယ္စိတ္မွာ အံ့ၾသမႈေတြနဲ႔ ပင္ပန္းျခင္းဆိုတာေတြ ပယ္ေပ်ာက္လို႔ ႏွင္းဖြဲတဲ့ ေဆာင္းရာသီ ႏွင့္အတူ ေအးျမေစခဲ့တယ္ လင္းျမေ၀..။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္ခဏေလး ဟာ တို႔ဘ၀အတြက္ အေရးပါခဲ့ လိမ့္မယ္လို႔ ေတြးထင္မထားမိခဲ့ဘူး လင္းျမေ၀ ..။ အခ်ိန္တန္လို႔ လာရာလမ္းကို ျပန္ရမယ္ဆိုေတာ့လည္း ညိဳ႕မိႈင္းေနတဲ့ မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ လက္ျပ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ တာကို ကိုယ္မေမ့ဘူး …။ အရိုးကြဲမတတ္ ေအးခဲတဲ့ ေတာင္ေပၚေဆာင္းဟာ လြမ္းဆြတ္ျခင္း ထုထည္ေတြကို ႏွင္းမိုးေတြ အျဖစ္ ရြာခ် ေလသလားလို႔ ထင္မိခဲ့တယ္ လင္းျမေ၀ …။
Online ေပၚမွာ Chatting ထိုးတဲ့ အေၾကာင္းေတြ ေျပာေတာ့ ကိုယ့္ကို သံသယ မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ ၾကည့္ခဲ့တာကိုလည္း မွတ္မိတယ္ ။ Online ေပၚမွာ ရည္းစားထားတယ္ထင္ၿပီး စိတ္ေကာက္ေနတာလား လင္းျမေ၀ ...။ ကိုယ္အဲ့ဒီလို မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး ။ မင့္ေလးရဲ႕ပံုကို ကိုယ့္ရဲ႕ Chatting Box ေပၚမွာ တင္ထားၿပီးေတာ့ ကိုယ္က ဇာတ္လမ္းကို ပိတ္ထားတဲ့သူပါ ။
ကိုယ့္ကို ယံုၾကည္လိုက္စမ္းပါ လင္းျမေ၀ …။
အခုေတာ့ လင္းျမေ၀ …။ ကိုယ့္ရဲ႕ အလြမ္းေတြ ေျပေပ်ာက္ဖို႔အတြက္ ဓါတ္ပံု ေလး တစ္ပံုသာ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရွိေသးတဲ့ဘ၀ ကို စိတ္ပ်က္မိတယ္ ..။ ဘယ္အခ်ိန္မွ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရမွာလဲ လင္းျမေ၀ ..။ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ နီးရဖို႔ အတားအဆီးေတြ ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး စိတ္ကူးထဲက အိပ္မက္ေတြ လက္ေတြ႕ျဖစ္ဖို႔ အေရာက္လာခဲ့ပါ လင္းျမေ၀ … ။ ကိုယ့္ရင္ခြင္ဟာ မင့္အတြက္ အသင့္ျဖစ္ေနၿပီ ႀကိဳေနမယ္ လင္းျမေ၀ …။ အေစာဆံု ေရာက္ေအာင္လာခဲ့ပါ။
ဇမင္းခက္
(08.01.2010; 23:30; FRI;)
(ခ်စ္ေသာညီမေလး တစ္ေယာက္အတြက္)
Thursday, January 7, 2010
ရွားပါး စာအုပ္ေရာင္းပြဲ (ကေလးျမိဳ႕)
ကေလးၿမိဳ႕ ဂႏၵမာ စာေပမွ ရွားပါး စာအုပ္မ်ားကို ၂၀၁၀ ဇန္န၀ါရီလ (၂) ရက္မွ (၆) ရက္ေန႔အထိ ေအာင္မူး (ကေလး) ႏွင့္ ကေလးၿမိဳ႔ ရွိ ပန္းခ်ီဆရာမ်ား၏ ပန္းခ်ီ လက္ရာမ်ား ႏွင့္ အတူ အေရာင္းပြဲေတာ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။ အဆိုပါ အေရာင္းပြဲေတာ္တြင္ သမိုင္း ႏွင့္ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ စာအုပ္မ်ား အေရာင္းသြက္ခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။
ဓါတ္ပံုမ်ား ၾကည့္ရွဳ႕လိုပါက ဒီမွာ ၾကည့္ရွဳ႕ နိုင္ပါတယ္ ။
ကိုေအာင္မူးရဲ႕ ပန္းခ်ီကားမ်ား ကို ဒီမွာ ဒီမွာ ၾကည့္နိဳင္ပါတယ္ ။
Wednesday, January 6, 2010
ခ်င္းရိုးရာ ဖက္ရွင္ပြဲ (ကေလးၿမိဳ႕)
ကေလးၿမိဳ႕တြင္ နယူးရီးယား ည ႏွစ္သစ္ႀကိဳဆိုပြဲ အျဖစ္ တာဟန္းရပ္ကြက္ EFC ခန္းမတြင္ Chin Song Concert and Fashion Show ပြဲ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။ အဆိုပါ ပြဲတြင္ အေကာင္းဆံုး အဆိုရွင္ဆု ရိုးရာ ၀တ္စားဆင္မႈ ေခတ္ေပၚ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈ ဆု တို႔ကို ေရြးခ်ယ္ ေပး အပ္ၿပီး ရိုးရာ အက မ်ားျဖင့္ ေဖ်ာ္ေျဖခဲ့ၾကသည္ဟု သိရွိရပါသည္။
ဓါတ္ပံုမ်ားကို ၾကည့္လိုလွ်င္ ဒီမွာ ၾကည့္နိဳင္ပါတယ္ ။
Sunday, January 3, 2010
ၾကည့္ျမင္တတ္ၾကေစ
ေရးသူ သခင္ႏြယ္
တိုက္ခန္းသစ္ေလးတစ္ခုမွာ လာေရာက္ေနထိုင္တဲ့ လက္ထပ္ထိမ္းျမားျပီးခါစ လင္မယားစံုတြဲေလး တစ္တြဲေပါ့၊ အိမ္ေျပာင္းခဲ့ၾကျပီးတဲ့ ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ခင္းမွာ ဇနီးေမာင္နံႏွစ္ေယာက္ နံနက္စာ အတူထိုင္စားေနၾကရင္း ဇနီးသည္ေလးက တဖက္အိမ္က ဖႊတ္ေလွ်ာ္ျပီး လွန္းထားတဲ့ အက်ႌ အ၀တ္အထည္ေတြကို မွန္ျပဴတင္းေပါက္ကတစ္ဆင့္ ၾကည့္ျပီး ယခုလိုမွတ္ခ်က္ေပးပါတယ္--- “ေမာင္ရယ္ ဟိုဖက္အိမ္က ၾကိဳးတန္းမွာလွန္းထားတဲ့ အ၀တ္အထည္ေတြကို ၾကည့္လိုက္စမ္းပါအံုး၊ မဖြတ္မေလွ်ာ္ပဲ ဒီအတိုင္းပဲ လွန္းထားသလားတိုင္ထင္ရတယ္၊ ဒီအမ်ိဳးသမီးက အ၀တ္တိုင္ေကာင္းေကာင္း မဖြတ္ေလွ်ာ္တတ္ေသးပါဘူး၊ ဆပ္ျပာမႈန္႔သံုးတာ နည္းသြားလို႔လည္း ျဖစ္ႏိုင္မယ္ထင္ပါတယ္ေလ”။ ဒီအခ်ိန္မွာ ခင္ပြန္းသည္ျဖစ္သူက ဇနီးသည္ေလးညႊန္ျပတဲ့ဖက္ကို ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာမွတ္ခ်က္မွေတာ့ မေပးပါဘူး။ ဒီလိုပဲ တစ္ဖက္အိမ္က အ၀တ္အထည္ေတြ ၾကိဳးတန္းေပၚမွာ လွန္းထားေတြတဲ့ အခါတိုင္းလိုလိုပါပဲ ဇနီးသည္ျဖစ္သူေလးဟာ အျမဲမွတ္ခ်က္ေပးလာခဲ့တာေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္လခန္႔ ၾကာလာတဲ့ တစ္ခုေသာ မနက္ခင္းေလးမွာေတာ့ ဇနီးသည္ေလးက တစ္ဖက္အိမ္ရဲ့ အ၀တ္တန္းက ေလွ်ာ္ဖြတ္ျပီး လွန္းထားတဲ့ အ၀တ္ အထည္ေတြကို ၾကည့္လိုက္ျပီး တအံ့တၾသနဲ႔ သူမရဲ့ ခင္ပြန္းသည္ေလးကို အခုလိုေျပာလာသတဲ့--- “ဟယ္ ဟိုမွာၾကည့္လိုက္စမ္းပါအံုး ဒီေန႔ေတာ့ ခါတိုင္းက ေလွ်ာ္ဖြတ္ျပီး လွန္းထားတဲ့ အ၀တ္အထည္ေတြနဲ႔ကေတာ့ တျခားစီပဲ ၊ဘယ္လို မွန္မွန္ကန္ကန္ ေလွ်ာ္ဖြတ္ရသလဲဆိုတဲ့ နည္းစနစ္ေတြကို ေလ့လာထား လုိုက္ျပီထင္တယ္၊ ဘယ္သူကမ်ား သူကို သင္ေပးလိုက္လိမ့္ သိခ်င္စမ္းပါဘိ”။ ဇနီးသည္ေလးရဲ့ မွတ္ခ်က္ စကားေလး အဆံုးမွာေတာ့ ယခင္က ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ဘာမွတ္ခ်က္မွ မေပးပဲ တစ္ခ်ိန္လံုး ျငိမ္ေနခဲ့တဲ့ ခင္ပြန္းသည္ေလးက “ ဒီလိုပါ ႏွမရယ္ ဒီမနက္ေလ ေမာင္ အိပ္ယာက အေစာၾကီးထျပီးေတာ့ ဒို႔အိမ္မွာရွိသမွ် မွန္ျပဴတင္းေတြ အားလံုးကို သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ထားလိုက္တာေလ” တဲ့။ ဒီ အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးေတြဟာ ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ ျဖစ္ျမဲဓမၼတာေလးပါေနာ္။
သူတစ္ပါးရဲ့ အမူအက်င့္အေပၚ ရႈျမင္တတ္တဲ့ မိမိရဲ့အျမင္ သေဘာထားဟာ ရႈျမင္သူ မိမိကိုယ္တိုင္ရဲ့ အျမင္ၾကည္လင္မႈ မၾကည္လင္မႈ အေပၚမွာလည္း အမ်ားၾကီး အေျခခံပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ပါးသူရဲ့ အျပစ္အနာအဆာေတြႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ဘယ္လိုေ၀ဖန္ခ်က္မ်ိဳးကိုမွ မေပးေသးခင္ မိမိကိုယ္ကို ျပန္လည္ ဆန္းစစ္ေ၀ဖန္တတ္တဲ့ အမူ အက်င့္ေလးေတြကို ထူေထာင္ေပးတာဟာ အေကာင္းဆံုး ရတနာ တစ္ပါးပါျဖစ္ပါတယ္------- ။
Turn To English
(သခင္ႏြယ္ စုစည္းတင္ျပသည္)
Saturday, January 2, 2010
မစိုးရိမ္ပါနဲ႔
ေရးသူ သခင္ႏြယ္
ဘ၀မွာ စိုးရိမ္စရာဆိုလို႔ ႏွစ္မ်ိဳးပဲရွိတယ္၊
က်န္းမာေရး ေကာင္းသလား ေနာက္တစ္ခုက
က်န္းမာေရး မေကာင္းဘူးလား ဒါပဲ၊
တကယ္လို႔ က်န္းမာေရးကေတာ့ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ပဲေဟ့ ဆိုရင္ ေနာက္ထပ္ စိုးရိမ္စရာဆိုလို႔ ဘာမ်ား ရွိေသးလို႔လဲ၊
အဲ တကယ္လို႔မ်ားသာ က်န္းမာေရးက အေတာ္ကိုခ်ဴခ်ာသူတစ္ေယာက္ပါ ဆိုရင္ေတာ့
ေနာက္ထပ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ စိုးရိမ္စရာဆိုျပီး ႏွစ္မ်ိဳးေတာ့ ရွိလာျပန္တာေပါ့၊
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က က်န္းမာေရး ျပန္ေကာင္းလာမွာလား
စိုးရိမ္စရာကေတာ့ ေသရမွာလား၊
က်န္းမာေရး ျပန္ေကာင္းလာမယ္ဆိုရင္ေတာ့
၀မ္းေျမာက္စရာပဲေပါ့၊
အဲဒီလိုမွမဟုတ္ပဲ က်န္းမာေရးအေျခေနက ပိုလို႔႔သာ ဆုတ္ယုတ္လာခဲ့ျပီး ေသရေတာ့မယ္ဆိုရင္ျဖင့္
နတ္ျပည္ကို လားမွာလား ငရဲျပည္ကိုသြားမွာလား ဆိုတဲ့
တမလြန္အတြက္ စိုးရိမ္စရာ အေတြးစႏွစ္ခုက ေျပး၀င္လို႔လာျပန္တယ္။
နတ္ျပည္မွာ စံျမန္းရမွာေသခ်ာတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေက်နပ္စရာေလးေပါ့ေနာ္။
အကယ္၍မ်ားသာ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွလို႔ ငရဲျပည္ကို သြားခဲ့ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ေလ
အဲဒီမွာ အရင္ေရာက္ ေနသူေတြကို တစ္ေယာက္ခ်င္းလိုက္ျပီး ႏႈတ္ဆက္ေနရတာနဲ႔ အလုပ္ေတြပိုရႈပ္ေနေပလိမ့္မယ္။
အဲဒီကို အရင္ေရာက္ ေနသူေတြက ဘယ္သူေတြ ျဖစ္မလဲဆိုတာ သိလား ---
အဲဒါ အျခားသူေတြ မဟုတ္ဘူး၊ မင္းရဲ့ သူငယ္ခ်င္း ေတြေလ ၊ အဲဒီအခါၾကရင္ မင္းအတြက္ စိုးရိမ္ဖို႔ အခ်ိန္ေလးမ်ားတိုင္ ေပးႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးေနာ္--
ဒါေၾကာင့္ေျပာတာ အရာရာအေပၚမွာ ပူေဆြးတမ္းတမေနပါနဲ႔၊
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး သာေနၾကည့္လိုက္စမ္းပါ !
တစ္ေန႔တာရဲ့ ေန၀င္ခ်ိန္မွာ မငိုေၾကြးလိုက္ပါနဲ႔ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေကာင္းကင္က ေတာက္ပေနတဲ့ ၾကယ္တာရာ ေလးေတြရဲ့ အလွအပႏွင့္ ခံစားပိုင္ခြင့္ကို မင္းရဲ့ မ်က္ရည္ ေပါက္ေလးေတြက ပိတ္ပင္လိုက္မွာ စိုးရိမ္လို႔ပါ။
Turn To English
(သခင္ႏြယ္ စုစည္းတင္ျပသည္)
Friday, January 1, 2010
ယဥ္ေက်းလိမၼာ သင္တန္း
ေနသာ ပညာဒါန၏ ယဥ္ေက်းလိမၼာ သင္တန္းကုိ ေနသာေက်ာင္း ဆရာေတာ္ ဥဴးဓမၼိက ဦးေဆာင္၍ ေတာင္ဖီလာ ေတာရေက်ာင္းတြင္ ျပဳလုပ္ရာ ၂၆-၁၂-၀၉ ရက္ေန႔တြင္ ၿပီးစီးၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ အဆိုပါ ပြဲတြင္ စာေရးဆရာ ဒါရိုက္တာ ေမာင္၀ဏၰ မွ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္သူမ်ား အား စိတ္ဓါတ္ကို ျမွင့္တင္နိုင္ရန္ ကိုယ့္ကိုကို ယံုၾကည္မႈ ရွိေစရန္ ၄င္းတို႕၏ အေတြ႕ အၾကံဳမ်ားႏွင့္ ေဟာေျပာပို႕ခ်ခဲ့ၿပီး၊ စာေရးဆရာ ကံထြန္းသစ္မွ လည္း ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ား အား အသိပညာ ဆိုင္ရာ အေၾကာင္းတို႕ ေဟာေျပာခဲ့ၿပီး ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူတို႔၏ ေမးခြန္းမ်ားကို ျပန္လည္ေျဖ ၾကားခဲ့ၾကပါသည္။ ကေလးၿမိဳ႕နယ္ တရားရံုးွ တရားသူႀကီးတစ္ဦမွ ဥပေဒဆိုင္ရာ အခ်က္ အလက္မ်ား ေဟာေျပာခဲ့ကာ ကေလးခရိုင္ ရဲတပ္ဖြဲ႕ မွ ယဥ္စည္းကမ္းဆိုင္ရာ အေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ ယဥ္တိုက္မႈ အေၾကာင္းမ်ား အား ပိုစတာႏွင့္ တကြ ေဟာေျပာခဲ့ပါသည္။ အဆိုပါ သင္တန္းတြင္ ကေလးမ်ားအား က်န္းမာေရး အတြက္ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွား အားကစားမ်ား ေပ်ာ္ရြင္ဖြယ္ရာ ဂိမ္းမ်ား တရားထိုင္ျခင္း တရားမွတ္ျခင္း အစီအစဥ္မ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။
ဓါတ္ပံုမ်ားကို ၾကည့္လိုလွ်င္ ဒီမွာ သြားေရာက္ၾကည့္ရွဳ႕နိဳင္ပါသည္။
ဓါတ္ပံုမ်ားကို ၾကည့္လိုလွ်င္ ဒီမွာ သြားေရာက္ၾကည့္ရွဳ႕နိဳင္ပါသည္။
Subscribe to:
Posts (Atom)
Contact
ဆက္သြယ္ေ၀ဖန္အၾကံေပးနိဳင္ပါသည္။
