မေဟာင္းႏြမ္းခဲ့ေသာ အိပ္မက္မ်ား

ရြက္၀ါေတြ ေျမခလို ေလညွင္းသြဲ႕သြဲ႕ ညေနခင္းေတြ ကိုယ္လြမ္းမိတယ္။ ေနလံုးႀကီးက အေနာက္ ဖက္ ေတာင္တန္းႀကီးေပၚ ေမးတင္ လုလု။ သတိရေသး ရဲ႕လား လင္းျမေ၀..။ အခ်ိန္ေတြ က အကုန္ျမန္လိုက္တာ။ ကိုယ္စိတ္မွာေတာ့ မေန႔ တေန႔ကလိုပဲ ထင္မိတယ္။ ၿမိဳ႕အထြက္ လမ္းကေလးရဲ႕ ေဘးမွာ ေနၾကာ ပန္းေတြကလည္း စီရီရီ ပြင့္လို႔။ တို႔ႏွစ္ေယာက္ အုတ္ခံုေလးေပၚ ထိုင္ၿပီး ေျပာခဲ့တဲ့ စကားေလးေတြ သတိရတယ္ လင္းျမေ၀ ရယ္..။


ကိုယ္က သတိမဲ့ ေပါ့ပ်က္ပ်က္ ေနတတ္ခဲ့သူ။ သတိတရနဲ႕ အမွတ္ထားလိုက္မိေတာ့ ကိုယ့္ရင္ ထဲမွာ ေရာက္ေနနွင့္ၿပီ။ ကိိုယ့္ထက္ ငယ္ေတာ့ ညီမေလး တစ္ေယာက္လို သံေယာဇဥ္ ရွိတာ လို႔ ေတြးထင္ထားမိတာ..။ ေ၀းေနလို႔ လြမ္းတတ္တဲ့ အခါက်မွ ကိုယ္ခ်စ္မိေနၿပီ ဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္ လင္းျမေ၀။ ကိုယ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ကို သံေယာဇဥ္ေတြ တိုးၿပီး တည္ေဆာက္ဖို႔ ကိုယ္အရမ္း အခက္ေတြ႔တယ္။ သီခ်င္းနဲ႔ တီးလံုး မကိုက္သလို key ေတြက ခဏခဏ ေခ်ာ္လို႔။ အဆီအေငါ မတည့္တဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ ေနာက္ျပန္ လွည့္ခဲ့ရတဲ့ ေန႔ေတြလည္း မနည္းဘူး လင္းျမေ၀ … မင္း မသိခဲ့ဘူးေနာ္..။

ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ စေတြ႔ဆံုခ်ိန္က ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုေတာင္ ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ…။ မွတ္မိေသးရဲ႕လား လင္းျမေ၀..။ ငယ္ဘ၀က ဟားစရာ ေလးေလ။ မင္းေလးက မာလကာသီး စားခ်င္တယ္ဆိုၿပီး ကိုယ့္ကို ဂ်ီက်လို႔ မလာကာ ပင္ေပၚ တက္ေကာက္ေပးတာေလ။ အဆင္းမွာ ပုဆိုး ခ်ိတ္ၿပီး က်န္ေနလို႔ ကိုယ္မ်က္ႏွာႀကီး ထားစရာ ေနရာ မရွိ ျဖစ္ေနတာကို မင္းက မ်က္စိမိွတ္ေအာင္ ရယ္ေနခဲ့တာေလ..။ တစ္ခုရွိေသးတယ္ လင္းျမေ၀ …။ မင့္ရဲ႕ စက္ဘီး ေသးေသးေလးကို ကိုယ္ ယူ စီးလို႔ ဆိုၿပီး လိုက္ရိုက္ေတာ့ ပန္းသီး တစ္လံုးေကၽြးၿပီး ေခ်ာ့ခဲ့ရတာေလ ..။

ၿပီးခဲ့တဲ့ အတိတ္ေတြက ရယ္ေမာ လြမ္းဆြတ္ စရာေတြ အျပည့္နဲ႔ေပါ့ ။ ေႏြဦး ရဲ႕ ညေတြမွာ ခေရပန္းေတြ အတူ ေကာက္တုန္းက စိတ္ကူးေတြနဲ႔ တိုးတိတ္စြာ ၾကည္နဴးလို႔။ မင့္ေတာ့ သိခဲ့လိမ္မယ္ မထင္ဘူး။ ကိုယ့္ရဲ႕လက္မွာ ထိရွခဲ့ေတာ့ စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႔ ေဆးထဲ့ေပးရင္း `` ဒီေလာက္ နေမာ္နမဲ့ နိုင္ရမလား ´´ ဆိုၿပီး ဆူခဲ့တာေလ..။ ခုထိ အမွတ္ရတယ္ လင္းျမေ၀..။
မ်က္ႏွာႀကီး စူပုတ္ၿပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ေကာင္မေလးနဲ႔ အထင္လြဲလို႔ မနည္းႀကီး ေျဖရွင္းရ တာေလ..။ ဟုတ္တယ္လို႔ မ်ား ေျပာခဲ့ရင္ တစ္ခါတည္း သတ္ျပစ္လိုက္မွာလား လင္းျမေ၀..။

ဟို… အေ၀းႀကီးမွာ ပညာ သြားသင္တုန္းက တယ္လီဖုန္းေလး ထဲက မင့္ အသံေလး ၾကားရင္ပဲ ကိုယ့္ အလြမ္းေတြ တစ္၀က္ေလာက္ ေျပေပ်ာက္ သြားသလိုပဲ။ ျပန္လာတဲ့ ရက္ေတြမွာ မ်က္ႏွာ တည္ႀကီးနဲ႔ စိုက္စိုက္ႀကီး ၾကည့္ေနတဲ့ အခ်ိန္ဆို ကိုယ္မေနတတ္ဘူး လင္းျမေ၀ ..။ တို႔ႏွစ္ယာက္ အိမ္ေရွ႕ ခံုေလး ေပၚမွာထိုင္ၿပီး ကိုယ္ ၀တၳဴတို တစ္ပုဒ္ ဖတ္ျပေတာ့ ၿငိမ္သက္စြာ နားေထာင္လို႔ ။ဒီအခ်ိန္ ေလးေတြ ျပန္လိုခ်င္တယ္ ..။ ကိုယ္တို႔ တစ္ေတြ ထမင္း အတူစားခ်ိန္ ဟင္းဖတ္ေလးေတြ ခပ္ၿပီး ထည့္ေပးေတာ့ (စိတ္ထဲမွေတာ့ အိမ္ရွင္မ ေကာင္း တစ္ေယာက္) ၾကည္နဴးစိတ္ေတြနဲ႔ ငရုပ္သီးေတာင္ မစပ္ဘူး ထင္တဲ့ေကာင္ပါ။

ကြမ္းေပါင္း ထုပ္ေတြ ကိုယ္စားလို႔ စိတ္ေကာက္ၿပီး တက္အိပ္ေနတာ ၾကံဳခဲ့ရတာ လည္း မင့္ အသိဆံုးပါ လင္းျမေ၀ .. ။ ကိုယ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္က မ်က္၀န္းခ်င္းပဲ စကားေျပာ ၾကရတဲ့ သူေတြပါ။ ရင္ဘတ္ထဲက အေၾကာင္းေတြကို သီခ်င္းေလးေတြနဲ႔ ဖြင့္ေျပာ ၾကရတာေလ .. ။ မင့္ အနားက သူေတြကို ဘီလူးေတြ ဂုမၻန္ေတြ ယကၡေတြ လို႔ ကိုယ္ မေျပာ ခ်င္ပါဘူး။ ရိုးသားတဲ့ ညီမေလးေရ ျဖဴစင္ျခင္းေတြနဲ႔ ကိုယ့္ဘ၀ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ဟာ မင့္ပါ လင္းျမေ၀ ..။

ၿမိဳ႕ အထြက္က အေၾကာ္ဆိုင္ေလးက စခဲ့တဲ့ တို႔ႏွစ္ေယာက္ အျဖစ္အပ်က္ေလ။ မွတ္မိေသး လား လင္းျမေ၀.. ။ မင့္က မင္းသူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ႔ တစ္၀ိုင္းေလ။ ကိုယ္က ေကာင္မေလး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ တစ္၀ိုင္းေလ ..။ အဲ့ဒီမွာ ႏႈတ္မဆက္လို႕ ဆိုၿပီး တစ္လေလာက္ စိတ္ဆိုးၿပီး စကား မေျပာပဲ ေနခဲ့ တာေလ … ။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္တုန္းက ကိုယ့္စိတ္ေတြ ေနမခ်ိ ထိုင္မသာ ဗေလာင္ဆူ ပူတဲ့ စိတ္ေတြနဲ႔ ႏြမ္းလွ်ခဲ့တယ္။ သႀကၤန္မွာ ေရေလာင္းမယ္ ဆိုေတာ့ `` က်မက ဥပုဒ္ ရတယ္´´ ဆိုၿပီး ေရွာင္ေျပး သြားတာေလ..။ ကိုယ့္ ရဲ႕ အေၾကြး စာရင္းထဲမွာ မွတ္ထားတယ္ လင္းျမေ၀ …။

တို႕ တေတြ ၿမိဳ႕ အထြက္က ဘုရားကို သြားခဲ့ၾကတုန္းက အရမ္းေပ်ာ္ ခဲ့ၾကတယ္ေလ..။ အျပန္မွာ မိုးေတြရြာလို႔ မိုးေရေတြ စိုေနခဲ့ေတာ့ ေနမေကာင္း ျဖစ္မွာကို စိုးရိမ္ျခင္း စိတ္ေတြနဲ႔ ။
မိုးခို ရင္းနဲ႔ အခ်ိန္ေတြ ကုန္လာေတာ့ အိမ္ အျပန္ ေနာက္က်မွာကို ပူပန္ေနတဲ့ ညီမေလး ကို ၾကည့္ရင္း အၿငိဳးနဲ႔ ရြာတဲ့ မိုးကို အျပစ္ပဲ တင္ခ်င္ေနမိေတာ့တယ္…။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ တုတ္ တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ မေစာင့္ေပမယ့္လည္း မၾကည္လင္တဲ့ ဆႏၵနဲ႔ မ်က္ႏွာေတြ ေၾကာင့္ ကိုယ္ သနားမိတယ္ လင္းျမေ၀ .. ။ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ တရား၀င္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ဖို႔ လိုအပ္ေနၿပီ လင္းျမေ၀ ။

ဟို … အေ၀း တစ္ေနရာမွာ မင့္ေရာက္ေနတုန္း ကိုယ္တို႔ တစ္ေတြ လာခဲ့ၾကေတာ့ ေပ်ာ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ဆီးႀကိဳလို႕ ကိုယ္စိတ္မွာ အံ့ၾသမႈေတြနဲ႔ ပင္ပန္းျခင္းဆိုတာေတြ ပယ္ေပ်ာက္လို႔ ႏွင္းဖြဲတဲ့ ေဆာင္းရာသီ ႏွင့္အတူ ေအးျမေစခဲ့တယ္ လင္းျမေ၀..။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္ခဏေလး ဟာ တို႔ဘ၀အတြက္ အေရးပါခဲ့ လိမ့္မယ္လို႔ ေတြးထင္မထားမိခဲ့ဘူး လင္းျမေ၀ ..။ အခ်ိန္တန္လို႔ လာရာလမ္းကို ျပန္ရမယ္ဆိုေတာ့လည္း ညိဳ႕မိႈင္းေနတဲ့ မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ လက္ျပ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ တာကို ကိုယ္မေမ့ဘူး …။ အရိုးကြဲမတတ္ ေအးခဲတဲ့ ေတာင္ေပၚေဆာင္းဟာ လြမ္းဆြတ္ျခင္း ထုထည္ေတြကို ႏွင္းမိုးေတြ အျဖစ္ ရြာခ် ေလသလားလို႔ ထင္မိခဲ့တယ္ လင္းျမေ၀ …။

Online ေပၚမွာ Chatting ထိုးတဲ့ အေၾကာင္းေတြ ေျပာေတာ့ ကိုယ့္ကို သံသယ မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ ၾကည့္ခဲ့တာကိုလည္း မွတ္မိတယ္ ။ Online ေပၚမွာ ရည္းစားထားတယ္ထင္ၿပီး စိတ္ေကာက္ေနတာလား လင္းျမေ၀ ...။ ကိုယ္အဲ့ဒီလို မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး ။ မင့္ေလးရဲ႕ပံုကို ကိုယ့္ရဲ႕ Chatting Box ေပၚမွာ တင္ထားၿပီးေတာ့ ကိုယ္က ဇာတ္လမ္းကို ပိတ္ထားတဲ့သူပါ ။
ကိုယ့္ကို ယံုၾကည္လိုက္စမ္းပါ လင္းျမေ၀ …။

အခုေတာ့ လင္းျမေ၀ …။ ကိုယ့္ရဲ႕ အလြမ္းေတြ ေျပေပ်ာက္ဖို႔အတြက္ ဓါတ္ပံု ေလး တစ္ပံုသာ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရွိေသးတဲ့ဘ၀ ကို စိတ္ပ်က္မိတယ္ ..။ ဘယ္အခ်ိန္မွ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရမွာလဲ လင္းျမေ၀ ..။ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ နီးရဖို႔ အတားအဆီးေတြ ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး စိတ္ကူးထဲက အိပ္မက္ေတြ လက္ေတြ႕ျဖစ္ဖို႔ အေရာက္လာခဲ့ပါ လင္းျမေ၀ … ။ ကိုယ့္ရင္ခြင္ဟာ မင့္အတြက္ အသင့္ျဖစ္ေနၿပီ ႀကိဳေနမယ္ လင္းျမေ၀ …။ အေစာဆံု ေရာက္ေအာင္လာခဲ့ပါ။


ဇမင္းခက္
(08.01.2010; 23:30; FRI;)

(ခ်စ္ေသာညီမေလး တစ္ေယာက္အတြက္)