သံသယ

စာရြက္ေတြကို ျဖန္႔လိုက္တာပါပဲ
မွင္အစိုကို ႀကိဳက္ေပမယ့္ ျပႆနာနည္းနည္းေတာ့ရွိတယ္
ျပတင္းေပါက္ျမင္ကြင္းေနာက္ကို စကားလံုးေတြက မလိုက္နိဳင္
တခ်ိဳ႕စကားလံုးေနာက္ကိုလည္း မွတ္ဥာဏ္ကမလိုက္နိဳင္
ရီဆိုက္ကယ္ဗင္နဲ႔ တူတူလာတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဦးေႏွာက္ေတြဟာ
စက္ေတြနဲ႔ပိုတူလာၿပီး စက္ေတြက ဦးေႏွာက္နဲ႔ ပိုတူလာတယ္
မူလစိတ္ကူးေတြ စာေၾကာင္းေရဘယ္ေလာက္မွာ ေပါက္ခ်လာမလဲဆိုတာ
လမ္းမွာေတြ႔တဲ့ သူငယ္ခ်င္းဆီက တိုးတိုး တိုးတိုးေတြလည္း စဥ္းစားစရာပဲ
၀က္တုတ္ေကြးနဲ႔ ၾကည္ေဇာ္္ေအးဂစ္တာထဲက လက္က်န္တစ္တိုင္းက အစ
တာလီဘန္က်ည္ဆန္နဲ႔ လြဲသြားတဲ့ ၿဗိတိန္စစ္သားတစ္ေယာက္က အလယ္
ခင္ဗ်ားက က်ားဘက္ကလား ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကလား အဆံုး ဆိုပါေတာ့
ဒီအေရးအသားထဲက ဆီးျဖဴသီးေတြနဲ႔ စေကာထဲ ေရာက္ေနတဲ့ စကားလံုးမ်ား
မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ အရာရာျပင္ဆင္ထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္းေတြ ခ်ည္းပါပဲ
စားဖြယ္စံု ခံစစ္ကို စစ္ထုတ္ပစ္လိုက္တဲ့အရည္က်ဲနဲ႔ က်န္ေနတဲ့ လက္က်န္အနယ္အႏွစ္
စိုင္း၀င္းျမင့္ရဲ႕ ပုဂံထဲကလို ေျခရာ လက္ရာက ေျပာတဲ့စကားေတြ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ
ထိုးထည့္လိုက္လို႔ ေလွ်ာခနဲ ၀င္သြားတာေတာင္ ကြက္တိဆိုတဲ့စကားထြက္က်လာေသးတယ္
အေပၚကရတာနဲ႔ ေအာက္မွာကုနတာနဲ႔ ကြက္တိဆိုတဲ့ စာရင္းရွင္းတမ္းမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္
သိတ္သေဘာက်တာပဲ လက္ထဲမွာဓါးလြတ္ႀကီးကိုင္ထားတာက လြဲရင္ေပါ့ေလ
ဗိုက္ဆာလာလို႔ ညေနမွဆက္ေရးမယ္ စိတ္ကူးမိသြားသလားမဖမ္းမိလိုက္ျပန္ဘူး
ကၽြန္ေတာ့္စူစမ္းစိတ္ရယ္ အစာအိမ္ရယ္နဲ႔ ဒီျဖစ္စဥ္ရဲ႕ ပတ္သက္ရာ ပတ္သက္ေၾကာင္း
ထိစမ္းမိသမွ်အရာရာ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔လွပါတယ္ ေျခေထာက္ေတြကလည္း ဘာဆိုလား
ကၽြန္ေတာ္မွတ္ဥာဏ္ရဲ႕ အလုပ္လုပ္ႏိုင္စြမ္းကိုလည္း ကၽြန္တာ္သံသယျဖစ္ပါတယ္
ရိုင္ဖယ္ မိုင္ႏွစ္ဆယ္ တိုင္မကြယ္နဲ႔ ဆိုတာကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္သံသယျဖစ္ပါတယ္
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ျမင္ေတြ႕ၾကားသိမႈ အာရံုနယ္ပယ္က အစ
အခုေရးၿပီးသမွ် စာေၾကာင္းေတြထဲမွာ မူလစိတ္ကူးေတြ ပါမပါအလယ္
ဒီအေရးအသား ျဖစ္စဥ္တစ္၀က္တစ္ပ်က္ဟာ ကဗ်ာ
ဟုတ္မဟုတ္ အဆံုး ……။

ကိုေဇာ္ (ကေလးၿမိဳ႕)
၂၀၁၀ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လထုတ္ ရနံ႔သစ္ မဂၢဇင္းမွ ကူးယူေဖၚျပသည္။