ကၽြန္ေတာ္သည္ အီးေပါက္လွ်င္ က်ယ္က်ယ္ေပါက္တတ္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။
၀မ္းမွန္ေအာင္ ဂရုစုိက္တတ္သူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္အီးသည္
အနံ႕မနံေၾကာင္း ရႈဖူးသူတုိင္းက ေျပာၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ယုံသည္။ အကယ္၍
မယံုၾကည္သူရွိအံ့။ မယံုမရွိလင့္ဟုထပ္ေျပာလုိသည္။
တစ္ေန႕ ...
ဟုိက္ပါလင့္ အင္တာနက္ဆုိင္တြင္ ကၽြန္ေတာ္ နက္သံုးေနသည္။ ေဘးစက္ႏွစ္လံုးတြင္
ဖလမ္းဖလမ္းမႏွစ္ေယာက္ရွိသည္။ ႏုိင္ငံျခားတြင္ရွိေသာ သူတုိ႕ကိုကိုမ်ားထံ
ၾကဴလံုးမ်ား လႈိင္လိႈင္ပုိ႕ၿပီး ေလာကႀကီးသာယာေနၾကသည္။ ထုိစဥ္ ကၽြန္ေတာ္
အီးေပါက္ခ်င္လာသျဖင့္ ခါးကို အနည္းငယ္ကိုင္းကာ ... ဘူ ... ကနဲေနေအာင္
ခပ္က်ယ္က်ယ္ေလးေပါက္ခ်လုိက္သည္။ ၀မ္းထဲက ေလအလံုးလုိက္ထြက္သြားသျဖင့္ သက္ေသာင့္သက္သာရွိသြားလုိက္သည္မွာ
နတ္ခ်မ္းသာမ်ဳိးပင္ျဖစ္သည္။ ေဘးကမဒေလးႏွစ္ဦးက
မ်က္ေစာင္းခပ္ေပေပျဖင့္ၾကည့္ကာ ႏွာေခါင္းကို လက္ကိုင္ပ၀ါျဖင့္ အုပ္ၾကသည္။
ကၽြန္ေတာ္ .. ဟီး .. ကနဲ ရယ္ျပလုိက္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္အီး မနံေၾကာင္း
ဒင္းတုိ႕မသိၾက။
မၾကာပါ ... ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္
အီးေပါက္ခ်င္လာသျဖင့္ ခါးေစာင္းလုိက္ရာ ၀ဲဘက္က မိန္းမပ်ဳိလွလွေလးကလည္း
ကၽြန္ေတာ့္နည္းတူ သူ႕ကိုယ္ဟန္ကို အနည္းငယ္ျပင္လုိက္သည္ကို ေတြ႕လုိက္သည္။
အေတြ႕အႀကံဳအရ သူလည္း အီးခုိးေပါက္ၿပီဆုိသည္ကို ကၽြန္ေတာ္သိသည္။
ကၽြန္ေတာ့္ထံမွ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ဘူသံက အက်ယ္ႀကီးထြက္သြားၿပီး မၾကာခင္
ပုပ္အဲ့နံေစာ္ေသာ အီးနံ႕ႀကီးပ ါ ကၽြန္ေတာ္ရလုိက္သည္။ ေနာက္ ေဘးက၊ ေနာက္
ေရွ႕ခံုတမ္းက လူေတြပါ ကၽြန္ေတာ့္ဆီသုိ႕ တရားခံတစ္ေယာက္ပမာ
လွည့္ၾကည့္လာၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းျပခ်င္မိသည္။ သုိ႕ေသာ္
တရားခံအစစ္ျဖစ္သည့္ ေဘးေကာင္မထံမွ ဘာသံမွမထြက္ ... ခပ္တည္တည္ျဖင့္
သူပါေရာေရာင္ၿပီး ႏွာေခါင္းကို လက္ကိုင္ပ၀ါျဖင့္ အုပ္ေနေသးသည္။ ကၽြန္ေတာ္
အံတစ္ခ်က္ႀကိတ္ကာ Sign out လုပ္ၿပီး အဲကြန္းခန္းထဲက ရွက္ရွက္ျဖင့္
ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
ေနာက္ေနာင္ ထုိသုိ႕ Transparency မရွိေသာ မဒေလးမ်ားႏွင့္ ေ၀းေ၀းထုိင္ရန္ ဆံုးျဖတ္လုိက္ေတာ့သည္။
တစ္ေန႕ ... ဟုိက္ပါလင့္ အင္တာနက္ဆုိင္တြင္ ကၽြန္ေတာ္ နက္သံုးေနသည္။ ေဘးစက္ႏွစ္လံုးတြင္ ဖလမ္းဖလမ္းမႏွစ္ေယာက္ရွိသည္။ ႏုိင္ငံျခားတြင္ရွိေသာ သူတုိ႕ကိုကိုမ်ားထံ ၾကဴလံုးမ်ား လႈိင္လိႈင္ပုိ႕ၿပီး ေလာကႀကီးသာယာေနၾကသည္။ ထုိစဥ္ ကၽြန္ေတာ္ အီးေပါက္ခ်င္လာသျဖင့္ ခါးကို အနည္းငယ္ကိုင္းကာ ... ဘူ ... ကနဲေနေအာင္ ခပ္က်ယ္က်ယ္ေလးေပါက္ခ်လုိက္သည္။
မၾကာပါ ... ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ အီးေပါက္ခ်င္လာသျဖင့္ ခါးေစာင္းလုိက္ရာ ၀ဲဘက္က မိန္းမပ်ဳိလွလွေလးကလည္း ကၽြန္ေတာ့္နည္းတူ သူ႕ကိုယ္ဟန္ကို အနည္းငယ္ျပင္လုိက္သည္ကို ေတြ႕လုိက္သည္။ အေတြ႕အႀကံဳအရ သူလည္း အီးခုိးေပါက္ၿပီဆုိသည္ကို ကၽြန္ေတာ္သိသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ထံမွ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ဘူသံက အက်ယ္ႀကီးထြက္သြားၿပီး မၾကာခင္ ပုပ္အဲ့နံေစာ္ေသာ အီးနံ႕ႀကီးပ ါ ကၽြန္ေတာ္ရလုိက္သည္။ ေနာက္ ေဘးက၊ ေနာက္ ေရွ႕ခံုတမ္းက လူေတြပါ ကၽြန္ေတာ့္ဆီသုိ႕ တရားခံတစ္ေယာက္ပမာ လွည့္ၾကည့္လာၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းျပခ်င္မိသည္။ သုိ႕ေသာ္ တရားခံအစစ္ျဖစ္သည့္ ေဘးေကာင္မထံမွ ဘာသံမွမထြက္ ... ခပ္တည္တည္ျဖင့္ သူပါေရာေရာင္ၿပီး ႏွာေခါင္းကို လက္ကိုင္ပ၀ါျဖင့္ အုပ္ေနေသးသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အံတစ္ခ်က္ႀကိတ္ကာ Sign out လုပ္ၿပီး အဲကြန္းခန္းထဲက ရွက္ရွက္ျဖင့္ ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
ေနာက္ေနာင္ ထုိသုိ႕ Transparency မရွိေသာ မဒေလးမ်ားႏွင့္ ေ၀းေ၀းထုိင္ရန္ ဆံုးျဖတ္လုိက္ေတာ့သည္။
No comments:
Post a Comment
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။