ညီမေလး (၅)

ေရးသူ - ယြန္းအိမ္

ညီမေလးေရ …..မနာက်ည္းခဲ့ပါဘူး၊မျဖစ္နိဳင္မွန္း သိရက္နဲ႔ စမိခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕အခ်စ္ေတြ ကို ဘယ္ေတာ့မွရုတ္သိမ္းျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး၊တို႔ႏွစ္ေယာက္ အတူေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ ေတြရယ္ မညားခဲ့တဲ့ စိတ္ေတြနဲ႔၊ညားခဲ့တဲ့ စိတ္တို႔နဲ႔အတူ ေလာကဓံရဲ႕ နိမ့္တံု ျမင့္တံု ၾကားမွာ ျဖတ္သန္း ခဲ့ေပါ့…….
ကံၾကမၼာရဲ႕ ဒဏ္ခ်က္ေအာက္မွာ လူးလြန္႔ ခံစားရင္း နတ္ဘုရားေတြရဲ႕ ဖန္ဆင္းမွဳေၾကာင့္္ ရင္းႏွီးဆံုစည္းခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ “အေမ့အိမ္” သီခ်င္းနဲ႔ အသံခ်ိဳေလးမ်ား၊ မိုင္ေတြခ်ီ ေ၀းကြာခဲ့၊ အၾကင္နာေတြဟာ ေႏြးေထြးခဲ့……..“တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည္႔ကာ” ဆိုတဲ့ သီခ်င္းကို မခံစားနိဳင္တဲ့ ညီမေလးေရ…..ကိုယ့္ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ ပရိတ္သတ္ေလးအတြက္ သံစဥ္ေတြက လွပခဲ့၊ ရာသီမ်ား စြာကုန္လြန္ခဲ့ နာရီေတြ လည္ေနတုန္းမွာ အိပ္မက္တစ္ခုကို အဆံုုးသတ္ မသြားေစခ်င္ဘူး…..
ညီမေလးက သံသရာ တစ္ခုလံုးအတြက္ လက္တြဲေခၚ တစ္ဘ၀စာေလး အျဖစ္ လက္တြဲမေခၚ၊ အေကာင္းဆံုး အေဖၚအျဖစ္ ေက်နပ္စြာ ခံယူရင္း၊ျဖစ္ျခင္း၊ ပ်က္ျခင္း ၊တရားေတြနဲ႕ ဘ၀ကို ေဆြးေႏြး၊ေလာကီ ေလာကုတၱရာ က်ိဳးေၾကာင္း ဆက္ႏြယ္မွဳေတြ၊အ၀ိဇၨာ၊ တဏွာရဲ႕ ဒုကၡျဖစ္တည္မွဳ ေတြကိုရွင္း ဘ၀ကိုအလင္းေပးတဲ့ လမ္းျပၾကယ္ဟာ ညီမေလးပါ……
ညီမေလးေရ…..မင့္အေ၀း တစ္ေနရာကို ေရာက္ေနခ်ိန္တုန္းက စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႔ ပူပန္တတ္ခဲ့ အလြမ္းေတြကို ေျဖေဖ်ာက္ဖို႔ ဖုန္းကေလးကို သက္ေသအျဖစ္နဲ႔ေျပာ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ အေၾကာင္းကိုေျပာ၊ အေလာင္းအစားနဲ႔ ရင္းႏွီးခဲ့တဲ့ သံေယာဇဥ္ေလး ေတြေျပာ၊အေစာဆံုးကိုယ့္စီလာခဲ့ပါ ညီမေလးေရ……
လြမ္းဆြတ္ျခင္းေတြနဲ႕ ဘူတာရံုေလးရယ္…..ညီမေလးတို႔ ေမြးရပ္ေျမကို ေရာက္ခဲ့တုန္း က ေမွ်ာ္စင္ျမင့္ျမင့္ ႀကီးရယ္ ရထားထြက္ခ်ိန္ ႏွဳတ္ဆက္ အလြမ္းေလးရယ္….မင့္ရဲ႕အသံခ်ိဳခ်ိ္ဳ ေလးေတြ ကိုယ္ၾကားေယာင္ဆဲေပါ့…တို႕ႏွစ္ေယာက္ အလြမ္းေတြ စီးဆင္းတဲ့ေန႔ကို ျပန္ေအာက္ ေမ့ဆဲပါ။
အေျပာင္းအလည္းေတြက ေျပာင္းလဲခဲ့၊ ဘ၀က အနိမ့္ပ်ံ ငွက္တစ္ေကာင္ ျဖစ္သြား၊ အရာရာကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ အေ၀းကို လြင့္ထြက္သြားတဲ့ စိတ္ေတြ၊ အေပအေတ ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ ဒုကၡေတြကို ၿမိဳသိပ္ရင္း သတိရျခင္း စိတ္ေတြကို ဒဏ္ရာအျဖစ္ နဲ႔ေျပာင္းလဲ၊ ကိုယ္ပဲခံစားပါ ရေစ ညီမေလးေရ……
အရာရာကို ဇြတ္ဖန္တီးလို႔ မရနိဳင္မွန္း သိစိတ္က သိခဲ့ေပမယ့္၊ မသိစိတ္က ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိတာ အျပစ္လား….ညီမေလးေရ……ကံၾကမၼာကို မေျပာင္းလဲနိဳင္၊ အခ်ိန္ေတြကိုလည္း ငါမတားနိဳင္၊ ငါ့ကိုယ္ငါ အလင္းေရာင္း ေတြရွာေဖြေနတုန္း၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရား ေတြဟာ တိမ္ဆိုင္တစ္ခုလို ျဖစ္သြားမလား ငါစဥ္းစားခဲ့ဖူးတယ္……
ညီမေလးေရ…..ေစတနာေတြဟာ အတၱတဲ့လား အျဖဴထည္ေလးကို မစြန္းထင္းေစခ်င္လို႔ပါ။ ငါကိုယ္တိုင္ဟာ ေပးဆက္သူ သက္သက္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့…… ျမင့္ျမတ္တဲ့လမ္း တစ္ခုကို ေလွ်ာက္ေစခ်င္တဲ့သူ၊ ဒဏ္ရာေတြ မရဖို႔၊ ဟို……အရင္ခ်ိန္က အိပ္မက္ အေဟာင္းမ်ား ထားရစ္ခဲ့ပါ။ ကိုယ္ဟာ လြန္ခဲ့သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ရင္ အမွန္အတြက္ နဲ႔ မွားခဲ့သူပါ။
ညီမေလးေရ…..မင့္ေပ်ာ္မယ္ဆို ကုိယ့္ႏွလံုးသားကို စေတး၊ ရင္ခုန္သံေတြ ေသဆံုးသြားပါေစ…..အေ၀းက ေမတၱာတရားေတြနဲ႔ ျပည္႔စံု ေအာင္ျမင္ျခင္းေတြ ရရွိနိဳင္ပါ ေစလို႔ ….။သစၥာတိုင္အခ်စ္ဟာ မယိုင္လဲပါဘူး ညီမေလး။


ယြန္းအိမ္